- Promotorem w Szkole Doktorskiej może być osoba posiadająca stopień doktora habilitowanego lub tytuł profesora w zakresie danej lub pokrewnej dyscypliny, w której przygotowywana jest rozprawa doktorska, oraz dorobek naukowy w tej dyscyplinie, opublikowany w okresie ostatnich pięciu lat.
- Promotorem może być osoba niespełniająca warunków określonych w ust. 1, która jest pracownikiem zagranicznej uczelni lub instytucji naukowej, jeżeli organ, o którym mowa w art. 178 ust. 1 pkt 1 ustawy, uzna, że osoba ta posiada znaczące osiągnięcia w zakresie zagadnień naukowych, których dotyczy rozprawa doktorska.
- W przypadku przygotowywania interdyscyplinarnej rozprawy doktorskiej można wyznaczyć drugiego promotora.
- Promotorem nie może zostać osoba, która w okresie ostatnich 5 lat:
a) była promotorem czterech doktorantów, którzy zostali skreśleni z listy doktorantów z powodu negatywnego wyniku oceny śródokresowej lub
b) sprawowała opiekę nad przygotowaniem rozprawy przez co najmniej 2 osoby ubiegające się o stopień doktora, które nie uzyskały co najmniej 2 pozytywnych recenzji z 3 możliwych;
c) została ukarana karą dyscyplinarną pozbawienia prawa do wykonywania zadań promotora, o której mowa w art. 276 ust. 1 pkt 4 ustawy, w okresie trwania tej kary.
- Promotorem pomocniczym może być osoba posiadająca stopień doktora.
- Doktorant Szkoły Doktorskiej składa wniosek do dyrektora Szkoły Doktorskiej o wyznaczenie promotora lub promotorów albo promotora i promotora pomocniczego w terminie do 6 tygodni od rozpoczęcia kształcenia w Szkole Doktorskiej.
- W przypadku braku wskazania promotora przez doktoranta przyjętego do Szkoły Doktorskiej, dyrektor Szkoły Doktorskiej wyznacza promotora w porozumieniu z przewodniczącym rady dyscypliny naukowej, w której doktorant deklaruje przygotowanie rozprawy doktorskiej.
- Warunkiem wyznaczenia promotora lub promotorów albo promotora i promotora pomocniczego jest uzyskanie pozytywnej opinii wniosku doktoranta przez radę dyscypliny naukowej, w której doktorant deklaruje przygotowanie rozprawy doktorskiej, i Radę Szkoły Doktorskiej. Przy powołaniu promotora bierze się pod uwagę w szczególności:
- doświadczenie i możliwość zapewnienia doktorantowi właściwej opieki naukowej;
- zbieżność dotychczasowego dorobku naukowego i artystycznego kandydata na promotora oraz koncepcji rozprawy doktorskiej, jaką zamierza realizować doktorant.
- Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 6, określa dyrektor Szkoły Doktorskiej w drodze zarządzenia.
- Odwołanie promotora/promotorów lub promotora i promotora pomocniczego może nastąpić na pisemny wniosek dyrektora Szkoły Doktorskiej, po zaopiniowaniu przez radę dyscypliny naukowej na każdym etapie kształcenia w Szkole Doktorskiej, na podstawie:
- braku wystarczającego nadzoru czasowego i merytorycznego nad doktorantem określonego w harmonogramie Indywidualnego Planu Badawczego (IPB), co skutkuje brakiem realizacji etapów kształcenia w Szkole Doktorskiej, dokonanej na podstawie oceny śródokresowej,
- utraty prawa do wykonywania obowiązków promotora,
- zdarzeń losowych, dotyczących promotora/promotorów lub promotora pomocniczego,
- skreślenia doktoranta z listy doktorantów Szkoły Doktorskiej.
- Zmiana promotora/promotorów lub promotora i promotora pomocniczego powinna nastąpić bez uchylenia doktorantowi statusu doktoranta Szkoły Doktorskiej w terminie nie przekraczającym 1 miesiąca
- Promotor może złożyć do dyrektora Szkoły Doktorskiej rezygnację z pełnienia funkcji promotora wraz z uzasadnieniem. W tym przypadku, jeżeli doktorant wykazuje znaczne postępy w realizacji Indywidualnego Planu Badawczego, możliwe jest wyznaczenie promotora z uwzględnieniem zapisów ust. 8.
- Zmiana promotora/promotorów lub promotora i promotora pomocniczego powinna nastąpić bez uchylenia doktorantowi statusu doktoranta Szkoły Doktorskiej w terminie nie przekraczającym 1 miesiąca.
